راه اندازی پروژه ((ایران ال ان جی)) چه مزایایی برای ایران در عرصه بازار های جهانی انرژی خواهد داشت؟
با پروژه ((ایران ال ان جی)) مستقر در شهرستان کنگان بیشتر آشنا شویم/راه اندازی پروژه ((ایران ال ان جی)) چه مزایایی برای ایران در عرصه بازار های جهانی انرژی خواهد داشت؟/موانع و مشکلات پیش رو پروژه((ایران ال ان جی)) چیست؟راهکارها و دلایل رفع نگرانی ها برای راه اندازی این پروژه چیست؟/ظرفیت های کنونی شرکت ((ال ان جی)) برای کاستن از مشکلات شهر های همجوار این پروژه چیست؟

بخش I:

این بخش شامل واحدهای فرآیندی، نیروگاه، سرویس‌های کمکی و جانبی، ساختمان‌ها و تجهیزات بارگیری محصولات است که به بخش‌های زیر تقسیم شده‌اند:

الف) شیرین‌سازی:

🖊️به قلم مهندس مصطفی آذرگون
مقدمه:
گاز طبیعی مایع(Liquid Natural Gas)یا LNG:
اگر گاز طبیعی در فشار اتمسفر تا دمای منفی ۲۶۰ درجه فارنهایت سرد شود، به حالت مایع تبدیل می شود که اصطلاحا به آن LNG یا گاز طبیعی مایع می گویند. LNG شامل ،بیش از ۹۵ درصد متان و درصد کمی اتان و پروپان و سایر هیدروکربورهای سنگین تر است. سایر ترکیبات و ناخالصی های گاز طبیعی مانند اکسیژن، آب، گازکربنیک و ترکیبات گوگردی طی فرآیند سرد کردن از گاز طبیعی جدا شده و گاز طبیعی در حالت مایع بدست می آید.
چرا گاز را به صورت LNG صادر می کنند؟حضور در عرصه بازار های جهانی LNG چه مزیت هایی برای ایران خواهد داشت؟
گازی که تحت عنوان LNG به وسیله کشتی صادر می شود با گازی که توسط خطوط لوله صادر می شود به لحاظ ذاتی هر ۲ ماهیتی یکسان دارند یعنی هر دو گاز متان هستند و فقط فاز فیزیکی آنها با یکدیگر فرق دارد.
اگر بخواهیم گاز متان را با خطوط لوله صادر کنیم محدودیت هایی وجود دارد که برای مسافت های طولانی امکان آن میسر نمی باشد و یا برای انتقال آن هزینه بسیاری(مانند ساخت ایستگاه های تقویت فشار و خطوط لوله برای انتقال) می بایست انجام گیرد که از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نمی باشد.همچنین به لحاظ سیاسی نیز ریسک صادرات گاز طبیعی به وسیله خطوط لوله به دیگر کشورها بالاست زیرا با توجه به تغییر مناسبات سیاسی و روابط بین کشور ها و همچنین وقوع جنگ در مقاطع زمانی مختلف امکان تغییر در پایداری سیستم خطوط صادرات گاز به دیگر کشور ها وجود دارد.
به عنوان مثال اگر بخواهیم گاز طبیعی را از طریق خطوط لوله به کشور چین صادر کنیم می بایست هزاران کیلومتر خطوط انتقال گاز و ده ها و یا شاید صدها ایستگاه تقویت فشارگاز احداث شود.همچنین این خطوط صادراتی می بایست از خاک چند کشور عبور کند تا به کشور مقصد یعنی چین برسد که ممکن هست به دلیل اختلافات سیاسی و سیاست های دیگر کشور ها در قبال کشور صادر کننده یا وارد کننده گاز، امکان احداث خطوط انتقالی در دیگر کشور ها وجود نداشته باشد.در نتیجه این موضوعات باعث می شود که امکان صادرات گاز طبیعی برای کشور تولید کننده این محصول، به سراسر دنیا وجود نداشته باشد و این یعنی از دست دادن بازار های جهانی انرژی که نیازمند گاز طبیعی هستند.
در نتیجه حضور فعال در عرصه صادرات گازطبیعی تبدیل آن از فاز گازی به فاز مایع(LNG) می تواند یک اهرم قدرت برای کشور های دارنده منابع گاز طبیعی در دنیا باشد.بنابراین به لحاظ امکان سنجی می توان با متراکم نمودن حداکثری گاز در دمای بسیار پایین و تغییر فاز آن به فاز مایع و در نهایت صادرات آن به دیگر کشور ها از طریق کشتی های LNG بر می توان در این بازارهای انرژی جهان حضور فعال تری داشت.
در منطقه خاورمیانه کشورهایی که نیازمند گاز طبیعی باشند و صادرات گاز به آنان از طریق خطوط لوله امکان پذیر باشد محدود هستند لذا کشور های دارنده منابع گاز طبیعی در منطقه خاورمیانه عمده گاز طبیعی تولیدی خود را به LNG تبدیل و صادر می کنند و از این طریق حضوری فعالی در عرصه بازارهای جهانی صادرات گاز طبیعی دارند.
به عنوان مثال کشور قطر عمده گاز طبیعی تولیدی خود از میدان گازی پارس جنوبی یا گنبد شمالی که با ایران مشترک می باشد را بصورت LNG صادر می کند.
کشور ایران به عنوان یکی از ۳ کشور نخست دارای بیشترین منابع گاز طبیعی در جهان، تاکنون از حضور در عرصه بازارهای جهانی صاردات گاز طبیعی بصورت LNG محروم بوده است.
امروزه در بحث معادلات سیاسی در عرصه های بین المللی، حضور فعال در بازارهای انرژی جهان یکی از شاخص ترین اهرم های قدرت و اعمال نفوذ و تامین منافع کشورها می باشد.بنابراین از این منظر نیز حضور در عرصه بازارهای جهانی صادرات گاز طبیعی به عنوان یکی از اصلی ترین حامل های انرژی در جهان نیز یکی از ضرورت های اصلی کشورها در حوزه سیاست گذاری آنها در کوتاه مدت و بلند مدت می باشد.
به عنوان مثال در جریان تحولات اخیر جهانی و جنگ به وقوع پیوسته بین کشور روسیه و اوکراین یکی از اهرم های اعمال فشار و برتری کشور روسیه، وابسته بودن کشورهای اروپایی و بازار های انرژی آنان به منابع گازی کشور روسیه می باشد.
بنابراین حضور در عرصه بازارهای جهانی صادرات گاز طبیعی برای جمهوری اسلامی ایران، جدای از توجیه اقتصادی و ایجاد آمد های ارزی برای کشور یک موضوع امنیتی در حوزه بازدارندگی و حفظ اقتدار کشور در عرصه جهانی می باشد.
از لحاظ جنبه اقتصادی و مقرون به صرفه بودن تولید LNG می بایست به بازارهای جهانی نگریست. اگر تولید این محصول در بازار های انرژی جهان مقرون به صرفه نبود این همه کشور در حوزه تولید و صادرات LNG در جهان و در منطقه خاورمیانه فعال نبودند.حتی تولید LNG در برخی نقاط جهان برای برخی کشور ها از چنان اهمیت بالایی برخودار می باشد که LNG را بر روی دریا تولید می کنند یعنی عملیات پالایش گاز در سکوی گازی در دریا انجام می گیرد و گاز به یک کشتی که مانند یک کارخانه تولید LNG عمل می کند منتقل می شود و در آنجا این محصول تولید می شود.(مانند فعالیت شرکت شل در میادین گازی فرا ساحلی استرالیا).
کشور ایران به دلیل دارا بودن زمین های گسترده در خشکی و تولید گاز طبیعی در پالایشگاه های ساحلی، نیاز به چنین سرمایه گذاری عظیمی در دریا ندارد بلکه می تواند با راه اندازی یک کارخانه تولید LNG در مجاور پالایشگاه های ساحلی در عرصه جهانی بازارهای صادرات LNG نقش پیدا کند(مانند تکمیل و را اندازی کارخانه تولید LNG مستقر در منطقه ویژه انرژی پارس۲ (کنگان)).البته در شرایط خاص کشور ایران مانند شرایط های تحریم اقتصادی در مقاطع زمانی مختلف در صورتی که تکنولوژی ساخت کارخانه های LNG در اختیار ایران قرار داده نشود و بومی سازی این تکنولوژی زمان بر باشد به جهت اینکه از حضور در بازارهای انرژی محروم نباشیم می توانیم پیشنهاد ساخت و مستقر نمودن کشتی های LNG ساز در مجاورت سکو های گازی در دریا را به شرکت ها خارجی بدهیم.
اما در حال حاضر در منطقه ویژه انرژی پارس ۲ (کنگان) یک کارخانه تولید LNG احداث شده است که متاسفانه این کارخانه باوجود اینکه قریب ۵۰ درصد از تاسیسات اصلی و جانبی آن ساخته شده است و تاکنون چند میلیون دلار در آن سرمایه گذاری شده است ولی سال هاست که مورد بی توجهی قرار گرفته و به بهره برداری نرسیده است.که در ادامه به وضعیت این پروژه پرداخته خواهد شد.
سرمایه گذاری در حوزه تولید LNG در محدوده شهرستان کنگان:
شرکت مایع‌سازی گاز طبیعی ایران(Iran Liquefied Natural Gas company) به منظور احداث یک کارخانه تولید LNG در منطقه ویژه انرژی پارس ۲ در محدوده شهرستان کنگان با سرمایه گذاری شرکت ملی صادرات گاز ایران( NIGEC) و صندوق بازنشستگان نفت تاسیس گردیده است.
به دلیل انحلال شرکت ملی صادرات گاز ایران تمامی سهام این شرکت به صندوق بازنشستگی نفت در پروژه LNG کنگان منتقل شده است.
عملیات ساخت این پروژه در یک زمین به مساحت ۲۰۰ هکتار از سال ۱۳۸۶ در محدوه شهرستان کنگان آغازگردیده است.
سهامداران شرکت LNG عبارتند از:
۱-شرکت ملی نفت ایران
۲-صندوق های بازنشستگی،پس انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت
۳-شرکت مهندسی و ساختمان صبا نفت
۴-شرکت پالایش نفت جی
۵-شرکت سرمایه گذاری اهداف
۲-معرفی طرح ایران ال ان جی کنگان:
شرکت مایع‌سازی گاز طبیعی ایران که در محدوده شهرستان کنگان احداث شده است شامل دو ردیف عملیاتی تولید LNG به ظرفیت کل سالیانه ۱۰.۸ میلیون تن می‌باشد که علاوه برLNG محصولات دیگری از قبیل LPG، میعانات گازی و سولفور نیز تولید می‌نماید. خوراک این کارخانه از میدان گازی پارس جنوبی تامین خواهد شد. شایان ذکر است در این کارخانه پیش بینی افزایش ظرفیت تا چهار ردیف عملیاتی نیز وجود دارد.
پروژه مایع‌سازی گاز طبیعی ایران به توسعه بالا دستی و میان دستی تقسیم می‌گردد. توسعه بالادستی که در خارج از محدوده کاری شرکت مایع‌سازی گاز طبیعی ایران است مشتمل بر موارد زیر است که در حوزه وظایف شرکت نفت و گاز پارس-POGC می باشد:
• سکوهای دریایی و خطوط لوله انتقال از دریا به ساحل
• سیلاب گیر و تصفیه میعانات
• خط لوله انتقال گاز خوراک تا کارخانه ایران LNG
توسعه میانی پروژه مایع‌سازی گاز طبیعی ایران مشتمل بر مخازن ذخیره و تاسیسات بارگیری به سه بخش عمده زیر تقسیم شده است:
بخش ۱: کارخانه تولید LNG شامل واحدهای فرایندی، سرویسهای جانبی، آفسایت، ساختمانها و تاسیسات بارگیری
بخش ۲: شامل مخازن ذخیره محصولات LNG و LPG
بخش ۳: اسکله ها و بنادر
نمودار جریانی کلی فرآیندی در کارخانه تولید LNG بصورت زیر می باشد(فقط یک ردیف عملیاتی در شکل زیر نشان داده شده است):

در این قسمت تصفیه گاز طبیعی ورودی به کارخانه و همچنین تصفیه محصول LPG تولید شده در واحدهای مایع‌سازی صورت می‌گیرد. واحدهای این بخش عبارتند از:

اندازه‌گیری گاز ورودی به کارخانه
شیرین­‌سازی گاز طبیعی
نم‌زدایی و حذف مرکاپتانها
حذف جیوه
شیرین‌سازیLPG
بازیافت گوگرد
ب) مایع‌سازی:

در این قسمت تولید LNG و جداسازی پروپان و بوتان و میعانات گازی از گاز طبیعی صورت می­‌گیرد. واحدهای این بخش عبارتند از:

مایع‌سازی
تبرید
کمپرسورها تبرید با موتورهای الکتریکی
تفکیک گازی
حذف نیتروژن
مبدلهایCold Box و سایر اقلام اختصاصی مایع­‌سازی
ج) نیروگاه سیکل ترکیبی:

به منظور تامین برق مورد نیاز کارخانه، واحد نیروگاه سیکل ترکیبی کارخانه به ظرفیت اسمی ۱۱۳۰ مگا وات، شامل پنج توربین گازی و HRSG به همراه دو توربین بخار در نظر گرفته شده است.

د) تولید سولفور، ذخیره‌سازی و بارگیری:

در این قسمت تمامی سولفور بازیابی شده از گاز طبیعی به شکل محصول گرانول درآمده و از محل ذخیره خود توسط نقاله به اسکله صادراتی خود منتقل می­‌شود.

ه) سرویس‌های کمکی و جانبی:

اهم سرویس‌های کمکی و جانبی مورد استفاده در کارخانه ایران ال ان جی به شرح زیر می‌باشد:

هوای فشرده، هوای ابزار دقیق و نیتروژن
گاز سوخت و دیزل
انواع آب شامل آب دریا، آب خنک‌کن، آب عاری از املاح، آب مقطر، آب آتش¬نشانی و آب آشامیدنی
بخار و کندانس در فشارهای مختلف عملیاتی
ساختمان‌ها
واحد دریافت آب دریا (Sea Water Intake) و تخلیه آن (Sea Water Outfall)
شبکه‌های جمع‌آوری و سیستم مشعلها مشتمل بر سیستمهای سرد-خشک، گرم-تر، ترش، کم فشار و تانکها
آتش‌نشانی
تصفیه پساب
آبیاری
انتقال محصولات LNG و LPG از مخازن ذخیره تا اسکله و انتقال به کشتی توسط بازوهای بارگیری
بخش II:

این بخش شامل مخازن ذخیره‌سازی LNG و LPG با ظرفیت‌های زیر می باشد:

سه مخزن ذخیره محصول LNG هر کدام به ظرفیت ۱۴۰۰۰۰ مترمکعب

دو مخزن ذخیره محصول LPG هر کدام به ظرفیت ۳۰۰۰۰مترمکعب که یکی از آنها به ذخیره سازی محصول پروپان و دیگری به ذخیره سازی محصول بوتان اختصاص دارد.

بخش III:

این بخش شامل موارد زیر می‌باشد:

اسکله بارگیری LNG و LPG

موج شکن

اسکله رو – رو (RO-RO Berth)

اسکله خدمات عمومی و اسکله موقت

اسکله بارگیری سولفور

اسکله پهلوگیری یدک‌کش

حفاظت ساحلی (دایک)

لوله‌های دریایی انتقال آب دریا

وضعیت پیشرفت پروژه شرکت ایران LNG چگونه است؟

– پروژه مایع‌سازی (تولید ال‌ان‌جی ) با پیشرفت ۳۴.۳ درصد

– احداث مخازن ال‌پی‌جی و ال‌ان‌جی با پیشرفت حدود ۹۰ درصد بدون تجهزات جانبی و سیستم‌های ایمنی و کنترلی

– شیرین‌سازی گاز خوراک با پیشرفت حدود ۵۹ درصد

– نیروگاه سیکل ترکیبی با پیشرفت ۶۸ درصد و راه‌اندازی دو واحد گازی و یک واحد در حالت standby

– اسکله صادراتی با پیشرفت حدود ۵ درصد (در حد شمع‌کوبی)

– اسکله خدماتی با پیشرفت حدود ۱۰۰ درصد

– تأمین آب از دریا (آبگیر) با پیشرفت حدود ۲۰ درصد، فقط احدث حوضچه بتنی آبگیر

چالش ها و نگرانی های پیش رو در پروژه ایران LNG چیست؟ راهکارها و دلایل رفع نگرانی ها برای رفع این پروژه چیست؟

از عمده چالش ها و نگرانی هایی موجود در خصوص پروژه شرکت ال ان جی بحث تجهیزات این پروژه می باشد که بسیاری از تجهیزات شرکت LNG خریداری شده است و به سایت کنگان حمل شده است و بخشی از تجهیزات هم سفارش گذاری شده و کار ساخت آن به پایان رسیده است و در کشور آلمان می باشد اما به دلیل تامین نشدن منابع مالی و عدم پرداخت پول شرکت های سازنده آلمانی،بخشی از تجهیزات به ایران حمل نشده است و نیاز به تامین منابع مالی دارد.بطور کلی بخش عمده تجهیزات ساخته شده است و به ایران حمل شده و بخش دیگر باقیمانده نیز ساخته شده است و فقط مقوله حمل و پرداخت پول تجهیزات باقی مانده است.

البته در حال حاضر یکی دیگر از چالش های پیش رو این پروژه مسئله تحریم ها می باشد.که به دلیل تحریم بحث نقل و انتقال پول و حمل تجهیزات موجود در آلمان به داخل کشور را با مشکل مواجهه کرده است.اما اگر این پروژه معطل مسئله برداشتن تحریم های اقتصادی شود قطعا روز به روز پروژه با تاخیر های بیشتری برای راه اندازی مواجه خواهد شد در حالیکه قسمت هایی از پروژه وجود دارد که می توان کار تکمیل آن را به انجام رسانید تا در کنار آن مسئله تحریم های اقتصادی نیز حل شود.(مانند تکمیل اسکله صادراتی )

در ابتدای شروع بکار پروژه LNG کنگان بنا بوده است که بخشی از سرمایه های پروژه توسط هلدینگ های سرمایه گذار داخلی در عرصه صنعت نفت تامین شود و بخش دیگری ازسرمایه پروژه توسط سرمایه گذار خارجی تامین شود.بخش سرمایه گذار داخلی تاکنون حدود ۴۰ سرمایه را در ابتدای شروع بکار پروژه تامین نموده است(شرکت ملی صادرات گاز که بعدا منحل شد و سهام و سرمایه های آن به صندوق بازنشستگی نفت انتقال یافت) و بخش دیگر مربوط قسمت سرمایه های داخلی پروژه نیز توسط دیگر هلدینگ های داخلی نیز تامین شده است.(بر اساس آنچه که رسانه های داخلی فعال در حوزه انرژی اعلام کردند قریب به ۲/۵ میلیارد دلار تاکنون در پروژه LNG سرمایه گذاری شده است).

اما بخش عمده سرمایه پروژه که بالغ بر ۵۰ درصد است هنوز تامین نگردیده است و بنا بوده است که توسط خریداران محصولات تولیدی شرکت تامین شود یا هر شرکت خارجی که حاضر به سرمایه گذاری در این پروژه شود تا سرمایه آن بواسطه سودی که از پروژه در زمان بهره برداری برای آن شرکت حاصل می شود با زمان مستهلک شود و در نهایت شرکت بصورت کاملا در اختیار شرکت های ایرانی قرار گیردکه بر اساس آنچه که در رسانه ها توسط مسئولان شرکت LNG تاکنون اعلام شده است این شرکت به دنبال این موضوع می باشد ولی تاکنون نتواسته سرمایه گذاری را از خارج از کشور در این پروژه جذب کند.

نکته حائز اهمیت در اینجا آن است که با توجه به مواردی که حوزه مسائل امنیتی،اقتصادی،سیاست خارجی و توسعه ای در ابتدا به آن پرداخته شد، ضرورت دارد به جهت از دست ندادن زمان و بازار های جهانی صادرات LNG و شرایط تحریمی کشور و عدم امکان جذب سرمایه گذران خارجی،برای راه اندازی و فعال نمودن پروژه شرکت ایران LNG کنگان از سرمایه گذار داخلی استفاده شود.

در خصوص استفاده از سرمایه داخلی برای راه اندازی پروژه LNG تنها نگرانی که توسط نهاد های تصمیم گیرنده پروژه و سرمایه گذاران داخلی وجود دارد آن است که اگر این پروژه توسط سرمایه های داخلی به بهره برداری برسد و به دلیل عدم مشارکت خارجی ها در پروژه و عدم دخیل بودن آنان در بازاریابی برای فروش و صادرات محصولات تولیدی،خریداری برای محصولات تولید شده (LNGوLPG) وجود نداشته باشد.که نگرانی نابجایی بنظر می آید. اینکه گفته می شود قطر و روسیه بازار فروش LNG را در دنیا اشباع کردند و سهمی برای ما در این بازار وجود ندارد گفته نادرستی است زیرا که نیاز دنیا به انرژی روز به روز در حال افزایش و تقاضا برای انرژی در بازار های جهانی روز به روز در حال گسترش است و بازار های جهانی به انرژی هایی همچون LNG نیازمند می باشند و چنانچه ایران به بازار جهانی LNG وارد شود قطعا مشتریان خود را خواهد داشت. در این زمینه آمار و ارقام بازار های جهانی LNG که در زیر به آن اشاره شده است قابل تامل و بررسی می باشد:

– افزایش مصرف جهانیLNG از ۱۱۰ میلیون تن در سال ۲۰۰۲ به ۳۵۵ میلیون تن در سال ۲۰۱۹ معادل بیش از سه برابر در مدت ۱۷ سال و سرمایه‌گذاری (FID) برای تولید ۷۰ میلیون تن در سال ۲۰۱۹

– افزایش واردات هند از ۲ میلیون تن در سال ۲۰۰۴ به ۲۴ میلیون تن در سال ۲۰۱۹ معادل دوازده برابر در مدت ۱۵ سال و افزایش آن تا سال ۲۰۲۳ به ۴۲ میلیون تن معادل ۲۱ برابر در مدت ۱۹ سال

– افزایش واردات چین از یک میلیون تن در سال ۲۰۰۶ به ۶۱.۷ میلیون تن در سال ۲۰۱۹ معادل ۶۰ برابر در مدت ۱۳ سال

– افزایش صادرات LNGعمان از ۲ میلیون تن در سال ۲۰۰۰ به ۱۰.۳ میلیون تن در سال ۲۰۱۹ معادل پنج برابر در مدت ۱۹ سال

– افزایش صادرات LNG روسیه از ۵.۲ میلیون تن در سال ۲۰۰۹ به ۲۹.۳ میلیون تن در سال ۲۰۱۹ معادل شش برابر در مدت ۱۰ سال

– افزایش صادرات LNGقطر از ۱۲ میلیون تن در سال ۲۰۰۲ به ۷۷ میلیون تن در سال ۲۰۱۱، بیش از ۶ برابر در مدت ۹ سال

در بعد اقتصادی آنچه که گفته شده است آن می باشد که درآمد حاصل از فروش و صادرات LNG برای ایران می تواند با درآمد فروش نفت خام ایران در بازار های جهانی برابری کند که در صورت صحت این گفته این مورد یکی از دلایل آَشکار برای راه اندازی هر چه زوتر پروژه LNG مستقر در محدوده شهرستان کنگان می باشد.

یکی از مهم ترین چالش ها و نگرانی های پیش رو برای پروژه ایران LNG کنگان تامین خوراک این واحد می باشد.در طرح اولیه بنا بوده است که خوراک مجتمع LNG از چاه های فاز ۱۲ تامین شود یعنی پس از سیلاب گیری و تصفیه میعانات از گاز دریافتی از سکو های دریایی ،گاز به سمت سایت LNG جهت جدا سازی ترکیبات هیدرو کربنی سبک و سنگین و تولید LNG وLPG ارسال شود.اما به دلیل افت فشاری که مخزن گازی پارس جنوبی با آن مواجه هست و این افت فشار در چاه های فاز ۱۲ نیز مشاهده شده و پالایشگاه را در ساحل با مشکل مواجه کرده است در بحثت تامین خوراک سایت ال ان جی نیز توسط فاز ۱۲ تردیدهایی بوجود آمده است.طی چند سال گذشت برای جبران افت فشار چاه های فاز ۱۲ و تامین خوراک سایت LNG طرح های توسعه ای در این فاز به انجام رسیده است که با انجام این طرح ها فقط افت فشار فاز ۱۲ را تامین شده است .بنابراین طی تصمیمی طرح فاز ۱۱ گاز پارس جنوبی برای تامین خوراک سایت LNG در نظر گرفته شده است.البته صحبت هایی مبنی بر اینکه طرح فاز ۱۱ برای جبران افت فشار سایر فاز ها خصوصا فاز ۱۲ در نظر گرفته شود و امکان تامین خوراک واحد LNG نیز وجود ندارد شنیده می شود.

چنانچه تاکید مسئولان در بدنه وزارت نفت به جذب سرمایه گذار خارجی برای تکمیل پروژه LNG باشد به جهت جذب سرماگذار می بایست حتما گاز استحصالی از فاز ۱۱ برای خوراک طرح LNG در نظر گرفته شود تا سرمایه گذاران خارجی اطمینان پیدا کنند که مجموعه وزارت نفت در ایران برای طرح LNG خوراک لازم را در نظر گرفته است و این یک مشوق برای سرمایه گذار خارجی خواهد بود که یقین پیدا کند در زمان بهره برداری این طرح که در واقع زمان بازگشت سرمایه ها به همراه سود آن است شرکت LNG با کمبود خوراک مواجهه نیست در این مقوله وزارت نفت می بایست برنامه ریزی لازم جهت اعتماد سازی و دادن تعهد های لازم به سرمایه گذاران خارجی را انجام دهد.

همچنین از منظر دیگر در خصوص رفع نگرانی ها در مقوله تامین خوراک سایت LNG باید گفت که با توجه به سیاست هایی که وزارت نفت در پیش گرفته است و قرار داد هایی که برای بحث فشار افزایی میادین گازی به امضاء رسیده است و قطعا به حل مشکل افت فشار خواهد انجامید و نگرانی در این خصوص برطرف خواهد شد از طرفی با توجه به اعلام وزیر نفت آقای مهندس اوجی ،بناست گاز میادین گازی کیش و پارس شمالی به پالایشگاه های پارس جنوبی به عنوان خوراک جایگزین این پالایشگاه ها ارسال شود و همچنین با توجه به اینکه میادین گازی گلشن و فردوس واقع در آب های فرا ساحلی شهرستان دیر می باشند از گاز این ۲ میدان نیز می توان به عنوان خوراک جایگزین پالایشگاه های پارس جنوبی استفاده کرد. حال آنکه اکنون طرح هایی با جدیت کامل در خصوص فشار افزایی چاه های فاز های پارس جنوبی در مجموعه وزارت نفت در دست اقدام و اجرا می باشد که با یاری خداوند این طرح با دستان توانمند متخصصان داخلی به زودی به ثمر خواهد نشست و مشکل افت فشار مخزن گازی پارس جنوبی یا همان گنبد شمالی حل خواهد شد.البته نکته قابل توجه در خصوص جایگزین کردن گاز میادین گازی دیگر بجای خوراک پالایشگاه های پارس جنوبی آن است که این پالایشگاه ها می بایست به لحاظ طراحی دست خوش تغییراتی شوند که این موضوع امکان پذیر خواهد بود و از نمونه های موفق طرح های اجرا شده در این خصوص می توان به پالایشگاه فجر جم اشاره نمود که طراحی اولیه آن براساس مشخصات کیفی گاز میادین نار و کنگان بوده است که بعد از افت بسیار زیادی که در مخزن میدان گازی نار اتفاق افتاد و برداشت از این مخازن عملا به صفر رسید از میدان گازی پارس جنوبی به عنوان خوراک جایگزین این پالایشگاه استفاده شده است.

استفاده از ظرفیت های کنونی موجود در پروژه ایران LNG کنگان برای رفع مشکلات منطقه

می توان با مشارکت سرمایه گذاران داخلی قسمت هایی از پروژه شرکت ایران LNG را تکمیل و به بهره برداری رساند که هم موجب درآمد زایی و اشتغال منطقه شود و هم از میزان مشکلات شهر های همجوار این تاسیسات بکاهد و همچنین درصد پیشرفت پروژه نیز افزایش یابد.که در این خصوص می توان به موارد زیر اشاره نمود:

۱-در پروژه LNG کنگان یک نیروگاه سیکل ترکیبی به ظرفیت اسمی ۱۱۳۰ مگاوات شامل پنج توربین گازی هر کدام به ظرفیت ۱۶۲ مگاوات و ۲ واحد توربین بخار هر کدام به ظرفیت ۱۶۰ مگاوات طراحی شده است.در حال حاضر ۲ واحد از نیروگاه در مدار تولید برق می باشد و یک واحد دیگر در حالت standby قرار دارد.می توان با تکمیل دیگر واحد های تولید برق نیروگاه و ارسال برق تولیدی به شبکه سراسری کسری برق موجود در شبکه را در فصل گرم تابستان جبران نمود و همچنین در فصل زمستان که فاز های پالایشگاهی به برق بیشتری برای افزایش تولید نیازمند هستند از این نیروگاه برای برق رسانی به پالایشگاه ها استفاده نمود.البته ذکر این نکته نیز لازم است که کل برق تولید شده در نیروگاه LNG در زمان بهره برداری این پروژه در خود واحدهای این شرکت مورد نیاز می باشد و ظرفیت این نیروگاه فقط برای سایت LNG طراحی شده است.پیشنهاد ارسال برق به شبکه سراسری فقط تا زمانی عملیاتی خواهد بود که این شرکت به بهره برداری نرسیده باشد و در مدار تولید قرار نگرفته باشد.

به بهره برداری رساندن واحد آب گیر سایت LNG و شیرین سازی آب دریا به وسیله این واحد نیز می تواند کمبود آب شهر های منطقه جنوب استان بوشهر را تامین کند. البته مجددا ذکر این نکته نیز لازم است که آب تولید شده در واحد آبگیر در زمان به بهره برداری رسیدن این پروژه در خود سایت LNG مورد نیاز می باشد و پیشنهاد تامین کمبود آب منطقه فقط تا زمانی عملیاتی خواهد بود که این شرکت به بهره برداری نرسیده باشد و در مدار تولید قرار نگرفته باشد.

شایان ذکر است که ظرفیت تولید آبگیر شرکت LNG مقدار ۱۴۰ هزار متر مکعب در ساعت می باشد.

با تکمیل اسکله ی صادراتی و همچنین تکمیل مخازن ذخیره سازی LPG و LNG نیز می توان به ذخیره سازی و صادرات LPG تولیدی پالایشگاه ها و پتروشیمی های مستقر در منطقه پارس ۲ کمک نمود. و مانع از هدر رفت سرمایه و اتلاف انرژی شد و همچنین با صادرات محصولی همچون LPG به ورود ارز به کشور در شرایط تحریمی کمک نمود.

نتیجه گیری:

با توجه به آنچه که گفته شد و دلایل و استدلال هایی که بیان شد راه اندازی پروژه ایران LNG برای کشور یک امر بسیار ضروری و حیاتی می باشد.متاسفانه در حال حاضر چند میلیون دلار سرمایه در این طرح سرمایه گذاری شده و سالیانه مبالغ بسیار زیادی جهت نگهداشت تجهیزات موجود در این پروژه هزینه می شود اما این پروژه هیچ گونه آورده ای برای کشور تاکنون نداشته است و ادامه این روند حتی می تواند به از بین رفتن سرمایه های کنونی که در این شرکت سرمایه گذاری شده نیز بیانجامد.

در پایان باید اشاره نمود که راه اندازی این پروژه می تواند به اشتغال و توسعه شهر های همجوار کمک های شایانی کند.

#بنک_خبر