پروژه توسعهای پلیمر کنگان با هدف تبدیل گاز پروپان به پلیپروپیلن، گامی راهبردی در تکمیل زنجیره ارزش پتروشیمی و کاهش وابستگی به واردات محصولات پلیمری است. این پروژه با ظرفیت سالانه ۶۰۰ هزار تن و سرمایهگذاری بیش از ۱.۲ میلیارد دلار، میتواند جایگاه ایران را در بازارهای منطقهای تقویت کرده و به خلق اشتغال پایدار در جنوب کشور بینجامد.
پروژه توسعه پلیمر کنگان یکی از مهمترین گامهای استراتژیک در صنعت پتروشیمی ایران به شمار میرود که با هدف تکمیل زنجیره ارزش، افزایش بهرهوری اقتصادی، جلوگیری از خامفروشی و تقویت تولید داخلی طراحی شده است. این پروژه عظیم با محوریت تولید پروپیلن و پلیپروپیلن، ضمن تأمین نیاز صنایع پاییندستی به مواد اولیه، مسیر توسعه صادرات غیرنفتی و ارزآوری پایدار را هموار میسازد.
مبنای اصلی اجرای این طرح، استفاده بهینه از خوراک پروپان تولیدی در فازهای ۲۲ تا ۲۴ پارس جنوبی است. در فاز نخست، پروپان از طریق فناوری روز دنیا (PDH) به پروپیلن تبدیل میشود و سپس در واحد پلیپروپیلن، محصول نهایی برای عرضه به بازارهای داخلی و بینالمللی آماده میگردد. ظرفیت طراحیشده برای هر یک از این واحدها حدود ۶۰۰ هزار تن در سال است. این پروژه در زمینی به وسعت نزدیک به ۵۰ هکتار در منطقه کنگان بوشهر اجرا میشود؛ منطقهای که بهواسطه نزدیکی به منابع عظیم گازی، بنادر صادراتی و زیرساختهای انرژی، مزایای استراتژیک ویژهای برای توسعه صنایع پتروشیمی دارد.
با توجه به نیاز مبرم کشور به توسعه صنایع پاییندستی، این پروژه میتواند تأثیرات عمیقی بر بازار داخل داشته باشد. پلیپروپیلن بهعنوان یک پلیمر پرمصرف، در صنایع مختلفی از جمله بستهبندی، خودروسازی، لوازم خانگی، منسوجات و تجهیزات پزشکی کاربرد دارد و تاکنون بخش زیادی از نیاز داخلی از طریق واردات تأمین میشده است. راهاندازی پلیمر کنگان میتواند این وابستگی را کاهش داده و زمینه خودکفایی در تأمین مواد اولیه را فراهم سازد.
علاوه بر مزایای صنعتی، پروژه توسعه پلیمر کنگان از منظر اشتغالزایی نیز اهمیت بالایی دارد. طبق برآوردها، در زمان ساخت پروژه بیش از ۳ هزار فرصت شغلی مستقیم ایجاد میشود و در دوره بهرهبرداری نیز دستکم ۵۰۰ نفر بهطور مستقیم مشغول به کار خواهند شد. صنایع پاییندستی مرتبط با پلیپروپیلن نیز میتوانند بهصورت غیرمستقیم زمینه اشتغال هزاران نفر را در مناطق همجوار فراهم کنند. این پروژه بهویژه برای استان بوشهر و شهرستان کنگان، که همواره با چالشهای اشتغال و مهاجرت مواجه بودهاند، نقش نجاتبخشی دارد.
نکته قابلتوجه دیگر، مشارکت صندوق توسعه ملی و برخی نهادهای اقتصادی برای تأمین مالی این طرح است. پس از سالها توقف بهدلیل چالشهای مالی، اکنون با تأمین سرمایه لازم به میزان بیش از ۱.۲ میلیارد دلار، این طرح وارد فاز اجرایی شده است و انتظار میرود تا نیمه دوم سال ۱۴۰۶ به بهرهبرداری کامل برسد.
توسعه پروژه پلیمر کنگان نهتنها حرکتی هوشمندانه برای تقویت پایههای صنعتی کشور است، بلکه الگویی از توسعه متوازن، اشتغالمحور و صادراتگرا را پیشروی دیگر مناطق کشور قرار میدهد. ایران با اتکا به توانمندیهای داخلی و با بهرهگیری از مزیتهای جغرافیایی، میتواند در آینده نزدیک به یکی از قطبهای تولید پلیمر در منطقه تبدیل شود. بدون تردید، کنگان امروز در حال ساخت فردایی صنعتیتر، پررونقتر و توانمندتر است.
خبرنگار
مدیر مسئول و صاحب امتیاز پایگاه خبری: قاسم احمدی تمامی حقوق این سایت محفوظ است.