۞ امام علی (ع) می فرماید:
زالوهای دوستداشتنی بسام کریمی زمان انتخاب فرا رسیده است. باور کنید نیازی به یک هفته تبلیغات کاندیداهای انتخابات مجلس ندارید؛ زمانیکه کاندیداها با چه انگیزه های والایی با تمامی واسطه های مردمی هم که شده پاشنه در خانه حقیر شما را از جا می کنند تا یک ساعت هم که شده پای درد و دل […]
زالوهای دوستداشتنی
بسام کریمی
زمان انتخاب فرا رسیده است. باور کنید نیازی به یک هفته تبلیغات کاندیداهای انتخابات مجلس ندارید؛ زمانیکه کاندیداها با چه انگیزه های والایی با تمامی واسطه های مردمی هم که شده پاشنه در خانه حقیر شما را از جا می کنند تا یک ساعت هم که شده پای درد و دل شما “مردم” نشسته و در آخر قلبشان آکنده از حزن و تاسف قول شرف بدهند که نه بخاطر شما بلکه برای انسانیت هم که شده بر خود تکلیف می دانند که پیگیر مشکلات و مسائل ریز و درشت شما باشند. و از آنجایی که نمایندگی مجلس شغلی نان و آبدار محسوب می شود و موجب شده نمایندگان دوره های قبل نیز برای خدمت هرچه بیشتر به مردم منطقه خود برای ورود مجدد به مجلس مثل صحابه پیامبر در این امر خدمت رسانی دائما از یکدیگر پیشی بگیرند و تا قیام قیامت از کاندیداتوری خود عقب ننشینند؛ بنابراین اسامی کاندیداهای مادام العمر مجلس تقریبا مشخص است و شما کافی است یکبار دیگر به همه آن ها فکر کنید، به عکس هایشان خیره شوید و بر اساس آنچه که از آن ها به شما ماسیده است؛ گزینه منتخب خود را نهایی نمایید.
در این ایام که هم رسانه ها، هم تیم تبلیغاتی کاندیداها استارت کار جذب آرا را زده اند؛ می توان به راحتی گزینه های اصلی را شناسایی و جهت مذاکره و دریافت حق خود، آن هم پیش از زمان رای گیری اقدام کرد. به یاد دارم فردی که فرزندش تازه فارغ التحصیل شده بود و سریعا در یکی از شرکت های تاپ منطقه مشغول به کار شد؛ رمز موفقیت خود را مذاکره ی پیش از انتخابات با کاندیدای مجلس ذکر نمود به این صورت که: اول فرزندم را سرکار ببرید؛ تا قیامت غلومتونم. همین هم شد.
این مورد مشت نمونه خرواری است که هزاران مثال دیگر هم می توان مثل آن ذکر کرد و حالا که اصرار دارید از این تکنیک های انتخاب عقلانیِ کاندیدای مجلس باز هم بازگو کنم؛ باید از زالوی دوستداشتنی خودم برایتان بگویم.
همچنین فرد دیگری با کمترین سابقه اجرایی در یک پست مدیریتی در یک سازمان معتبر مشغول بکار بود و روزی عده ای از دوستان قدیمی را به منزلش دعوت نمود تا حرف های یکی از کاندیداهای انتخابات مجلس را بشنویم. رفتیم. شنیدیم. جلسه تمام شد و همگی خداحافظی کرده و منزل ایشان را ترک کردند. در آخرین لحظه به من اشاره کرد که بمانم. سریعا خانه را برای مهمانی دیگری آماده کرده و وسایل پذیرایی جدیدی را تدارک دید. دلیلش را جویا شدم؛ گفت کاندیدای بعدی در راه است. گفتم که چی؟ گفت با هردو جلو میریم ببینم کدام برآورده کننده درخواستم هستند. نشد میریم سراغ نفر سوم. ولی خب همزمان در کنار هر سه کاندیدا خواهیم بود. همه را باید باهم داشت…
از آن زمان آن فرد را کمتر می بینم. چون دیگر در منطقه نیست؛ پست گرفته و برو بیایی برای خودش دارد. گهگاهی پیامکی می زنم و می گویم زالوی دوستداشتنی در چه حالی؟
علی القاعده کاندیداهای مجلس برای موفقیت در انتخابات به رای مردم نیاز دارند و با شعار های انتخاباتی، خود را در معرض ارزیابی و انتخاب قرار می دهند. اما به نظر می رسد شاید این مردم باشند که کار سخت تری برعهده داشته باشند نه از آن جهت که با گزینش نهایی خود سرنوشت نهاد قانون گذاری کشور را تعیین می نمایند؛ بلکه از این جهت که چگونه با رفتار خود به تربیت نسل آینده ی کاندیداهای انتخابات مجلس کمک می کنند!؟ هنگامی که بهانه رای دادن ما تقاضای فردی و شخصی باشد، زمانیکه پول نقد راضی کننده باشد، وقتی که وام ناچیزی می‌تواند چرخش آرا را به همراه داشته باشد… می شود نتیجه گرفت رفتار و کردار و آداب تبلیغات و رای گیری و نهایتا عملکرد نمایندگان مجلس انعکاسی از نحوه برخورد ما و زالوهای دوستداشتنی است ولاغیر.
پایان
تیرماه ۱۴۰۲
خبرنگار
این مطلب بدون برچسب می باشد.
مدیر مسئول و صاحب امتیاز پایگاه خبری: قاسم احمدی تمامی حقوق این سایت محفوظ است.
